درویش دریادلی(خبرگزاری آزادگان) هنگام رفتن است . از این جا ، از این دیار عاشقی و دلبری و ساده گی و پاکدلی ، می روم . دوشبنه و خجند را می گذارم ، این همه آدم های ناب ، این همه شهد و شکر و قند را می گذارم ، می روم . دلم در " اشت " می ماند . دلم در " پانقاز " و " ایسفره " ، در کوه و دره ، در راه ، در هر گوشۀ آن دشت می ماند . اما خودم نمی مانم ، می روم . از این جا رفتن ، برای من ، دشوار ِ دشوار است . آمدم ، در دور ترین روستاها ، با مردمم ، در خانه های شان ، در وفات پدر و مادر در وبای عمومی
رحیم مسلمانیان قبادیانی دار فانی را بدرود گفت
مهمان محبت بختی
، ,روم ,گذارم ,های ,دشوار ,خجند ,، در ,از این ,، می ,می روم ,گذارم ،
درباره این سایت